شما چقدر سعی می‌کنید که حواستان به زندگی خودتان باشد؟!

به‌نظر و عقیده‌ی من؛ باید بیاموزیم که به حریم خصوصی دیگران احترام بگذاریم.

مهم نیست در چه مبحثی؛ مهم دخالت نکردن در زندگی دیگران است.

مثلا این‌که دیگری در زندگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش چه‌کار می‌کند؛ یا تلفنی با چه‌کسی صحبت می‌کند، چه ربطی به من دارد که کنجکاو شوم و اجازه‌ی کنکاش در زندگی‌اش را به خودم بدهم؟!

هرکسی در زندگی‌اش مختار است آنطور که دوست دارد باشد.

آنطور که دوست دارد صحبت کند.

آنطور که دوست دارد رفتار کند.

از یک جایی به‌بعد؛ احترام گذاشتنِ دیگران به ما، نتیجه‌ی مستقیم رفتارهای خود ماست.

شخصی را در نظر بگیرید که در حال چت کردن در موبایلش است.

ما هم در کنار او قرار داریم.

آیا این رفتار درستی است که با وقاحت در گوشی او نگاه کنیم تا بفهمیم طرف مقابل، چه‌کسی است و آن‌ها پیرامون چه مسائلی صحبت می‌کنند؟!

اگر بیاموزیم که چشمان‌مان را کنترل کنیم؛ آنوقت می‌توانیم اسم انسان بر خودمان بگذاریم.

در کل به‌نظر من؛ باید به حریم خصوصی دیگران احترام بگذاریم، تا دیگران نیز در زندگی ما دخالتی نکنند.

هرگاه آموختیم که سرمان در زندگی خودمان باشد؛ دیگران نیز یاد خواهند‌گرفت که مطلع شدن از هر مسئله‌ای، وظیفه‌ی آن‌ها نیست!