امشب در تقویم زندگی‌ام تا ابد ثبت شد.
قلبی که از ترس، از جا کَنده شد.
ناامیدی هر لحظه در وجودم جان گرفت.
چشم‌هایم، نظاره‌گر معجزه‌ای باورنکردنی بودند.
خدای من، قلبم تپیدن را ثانیه‌ای فراموش کرد و چشمانم هم‌چون چشمه‌ای خروشان شروع به جوشش کرد.
قهرمان ایران، غیرت و عشق با تو معنا می‌شود.
خدایا شکرت.
پ.ن: بماند به یادگار، شنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۹، روزی که دست خدا بر تمام ظلم‌ها پیروز شد.
4 پاسخ
اره واقعااا
خدارووووشکر 😍
ما که فقط خدارو داشتیم ❤️
تمام اشک ها و لبخند ها، تمام نامردی ها بماند به یادگار
دقیقا.
چه استرسی.
خداروشکر که آخر بازی ما بودیم که خندیدیم.
خدایا شکرت.
مرسی از کامنت پرمهرت زهرا جانم.
حست رو جوري منتقل كرده بودي كه يك لحظه قلب منم ضرب گرفت.
مباركتون باشهه😍♥️👌🏻
ای جانم.
مرسی ریحانه خوش‌قلبم.