تا حالا به نحوهی زندگی، پس از کرونا فکر کردهاید؟!
کمی قبل؛ سخت در فکر بودم.
به این فکر میکردم که زندگیمان پس از کرونا چهشکلی میشود؟!
کرونا چه تاثیرات منفیای روی ارتباطاتمان گذاشته و میگذارد؟
مثلا همچون قبل، بهراحتی میتوانیم عزیزانمان را در آغوش بکشیم و ببوسیم؟!
میتوانیم مثل قبل، از خرید لذت برده و دیگر نگران نبود الکل نباشیم؟!
این کرونا چه دردی بود که چین به همهی جهان فرستاد؟!
و…
اینها سوالاتی بود که در ذهنم زنجیرهوار تکرار شد.
واقعا اگر کرونا نبود، الآن حالمان چگونه بود؟!
خوشحال بودیم یا همینقدر از زندگی ناامید؟!
کرونا حسرت چیزهایی را بهدلمان گذاشت که هیچوقت فکر نبودنش را نمیکردیم.
دوری از نزدیکترین افراد خانوادهمان؛ بهدلیل ترس از ناقل بودن و آسیب رساندن به آنها، تلخترین تجربهی این دو سال زندگی ماست.
کاش هرچه زودتر شاهد نابودی این ویروس باشیم.
کاش مسئولین کمی برای جان مردم ارزش قائل میشدند و بهسرعت به فکر واکسیناسیون میافتادند.
نمیدانم قرار است این کابوس تا به چه زمانی ادامه پیدا کند؟
اما امیدوارم که هرچه زودتر این روزهای نحس تمام شود، تا باری دیگر شادی را با گوشت و پوستمان لمس کنیم.