کوچ غریبانه

 

گاهی آنقدر از بعضی‌ها دلزده می‌شوی که حتی دلسوزی‌هایشان هم برایت رنگ می‌بازد.

گاهی بعضی از حرف‌ها آنقدر تیز و بُرنده می‌شود که ترجیح می‌دهی بپذیری تنهایی شرف دارد به حضور پوشالی‌شان در کنارت.

 

آدم‌ها ذره ذره آب می‌شوند، ناگهان دل می‌بُرند و برای همیشه از شهر شما کوچ می‌کنند.

 

من در حال کوچ از دیار کسانی‌ هستم که حرف‌هایشان عجیب بوی تعفن می‌دهد!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *