دیروز استاد کلانتری در جلسه‌ی هشتم سمپوزیوم توسعه فردی، مطلبی را عنوان کردند که تلنگر خوبی بود!
استاد از حذف افراد و کارهایی صحبت کردند که حضورشان در زندگی، هیچ کمکی به ما نمی‌کند.
به‌احتمال ۹۹٪ همه‌ی ما حداقل یکبار در زندگی در چنین شرایطی قرار گرفته‌ایم که با خودمان فکر کنیم که با فلان شخص قطع رابطه کنیم.
یا اینکه دور انجام کار بخصوصی را خط بکشیم.
مثلا شخصی بعنوان دوست یا فامیل هست که هروقت به ما نیاز پیدا می‌کند پیام می‌دهد.
در چنین حالتی ممکن است وقتی اسم او روی موبایل ما افتاد با خودمان بگوییم:
«باز این عین خر تو گِل گیر کرد و سروکله‌ش پیدا شد!»
یا شاید با ادبیاتی بدتر او را مورد لطف و عنایت قرار دهیم😂
خب چنین ارتباطی چه لزومی دارد که ادامه داشته باشد؟!
او شماره‌ی ما را نگه داشته است برای روز مبادا تا با پیام دادن به ما، کار خودش راه بیوفتد!
پس بهتر است که این رابطه را برای همیشه تمام کنیم تا او بفهمد که روابط حرمت دارند.
وقتی افراد در حالت عادی یادی از ما نمی‌کنند، فقط زمانی پیدایشان می‌شود که برایشان منفعت داریم ادامه دادن این رابطه از نظر شما منطقی است؟!
به‌نظر من بی‌عقلی محض است اگر اجازه دهیم که بار دیگر او از ما سوء‌استفاده کند.
آدم از روی انسانیت یکبار خام می‌شود، دو بار می‌گوید جای دوری نمی‌رود اگر کمکش کنم، اما بار سوم دیگر خسته می‌شود و با خودش می‌گوید:
«این فکر کرده که من همیشه باید جوابشو بدم؟! همیشه وقتی به مشکل میخوره یاد من میوفته وگرنه اگه کاری نداشته باشه سال‌به‌سال نمیاد حالی ازم بپرسه.»
رفتار درست و منطقی می‌تواند این باشد که بدون هیچ توضیحی او را بلاک کنیم، یا به او یادآور شویم که دیگر نمی‌تواند روی کمک‌های ما حساب کند!
شاید با خودتان بگویید با انجام این کار، ممکن است که تنها شویم.
این حرف شما درست است.
اما آیا تنها شدن این چنینی نمی‌ارزد به این که یک‌نفر همیشه به ما نگاه ابزاری داشته باشد و فقط برای پیشبرد زندگی خودش به سمت ما بیاید؟!
گاهی نیز بعضی کارها می‌تواند باری شود روی دوش ما که انجامش هیچ فایده‌ای برایمان ندارد.
مثلا وقت گذاشتن روی کاری که می‌دانیم فقط داریم با این کار عمر و زمان خودمان را هدر می‌دهیم.
یا برای کاری هزینه کرده‌ایم و معتقدیم باید این راه را هرجور که هست ادامه دهیم حتی با عذاب کشیدنمان!
مثلا فکر کنید برای آموختن یک حرفه، کلاسی با هزینه‌‌ی گزاف ثبت‌نام کرده‌اید اما با گذشتن چند ماه متوجه شده‌اید که این کار جذابیتی برایتان ندارد.
خب انتخاب شما چیست؟!
این کلاس را رها می‌کنید؟!
یا می‌گویید چون برای این کار پول داده‌ام باید تا آخر این راه بروم حتی اگر بدانید که به دردتان نمی‌خورد؟!
بیایید یکبار برای همیشه بیاموزیم با حذف آدم‌ها و کارهایی که در زندگی‌مان هیچ تاثیری ندارند، فضا را برای حضور افراد بهتر و کارهای مناسب‌تر فراهم کنیم.
بدین‌گونه احتمالا زندگی بهتری خواهیم داشت.
من از همین امروز پروژه‌ی حذف افرادی که آزارم می‌دهند و کارهای بی‌اهمیت زندگی‌ام را آغاز خواهم کرد.
2 پاسخ
عالیی عزیزم چه یادداشت خوبی. برای من به شخصه کرونا باعث شد تا ادمهای اضافی زندگیم حذف شن و مهم تر از اون با رسیدن به خودم توی روزایی که توی خونه هستم تونستم راحت کارهای بی‌فایده و ادمهای بی ارزش رو رها کنم.
ممنون ریحانه عزیزم😍
چقدر خوب، واقعا بهت تبریک می‌گم این خودش یک موفقیت بزرگ محسوب میشه❤
میدونی ریحانه اکثر ما آدم‌ها عادت کردیم به اذیت کردن خودمون، ممکنه از حضور یک نفر توی زندگیمون حال خوبی نداشته باشیم اما قدرت اینکه راحت ازشون بگذریم هم نداریم.
اینحور وقت‌هاست که باید کمی خودخواهانه عمل کنیم اونم فقط برای داشتن زندگی آروم‌تر.
کسی که به بهانه‌های مختلف آرامش زندگی من رو بهم میزنه و این رفتار براش میشه تفریح، دیگه جایی در زندگی من نخواهد داشت.
ممکنه که ظاهرا بهش نگم گذاشتمت کنار، اما خب خودم میدونم که دیگه اون آدم جایگاهی در زندگی و بخصوص قلبم نداره.