نامه‌ای به خالق

خدا جانم، سلام:

می‌خواهم کمی با تو سخن بگویم.

نمی‌دانم فراموش‌مان کردی یا دیگر دوست‌مان نداری؟!

نمی‌دانم شاید هم از ما قطع‌امید کرده‌ای!

نکند با اعمالمان کاری کرده‌ایم که از خلقت ما پشیمان گشته‌ای؟!

نه؛ تو آنقدر مهربانی که امکان ندارد از ما رو‌برگردانی، درست است؟

آخر تو خدایی؛ مگر می‌شود به‌همین‌راحتی، قید اشرف مخلوقاتت را بزنی؟!!

خدایا مثل همیشه هوای‌مان را داشته باش.

این روزها حال دل‌مان خوب نیست.

پاسخ دعاهایمان را بده و باری دیگر آرامش را به خانه‌هایمان بازگردان، ای بهترین خالق.

2 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *