محک زدن توانایی

با پیشنهاد استاد شاهین کلانتری نوشتن یادداشت روزانه را شروع کردم.

برایم جالب است که دوستان و سایر خوانندگان پیج و سایت، یادداشت‌هایم را به اندازه سایر نوشته‌هایم دوست دارند.

من این کار را برای محک زدن خودم انتخاب کردم که ببینم توانایی انجامش را دارم یا نه؟!

گاهی با نوشتن مسائل ساده و پیش‌پاافتاده یادداشتم خوب از آب درمی‌آید گاهی هم صرفا برای انجام وظیفه چیزی می‌نویسم.

بعد یکی دو روز، دوباره به آن بازمی‌گردم و بازنویسی‌اش می‌کنم.

خوشحالم که سال ۹۹ را با تمام سختی‌ها و مشکلاتش با موفقیت به پایان می‌رسانم.

حال در زمینه داستان‌نویسی، جمله‌ورزی و یادداشت فعالیت می‌کنم.

شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور قالب‎‌های دیگر نوشتن را هم تجربه کنم.

از شما چه پنهان برایم مهم نیست چه چیزی بنویسم چون نوشتن همه‌ی آن‌ها را به یک اندازه دوست دارم.

نکته‌ی مهم و اساسی برای من لذتی است که در حین نوشتن نصیبم می‌شود.

نوشتن برای من شده نوعی تفریح برای گریز از مشکلات روزانه.

نوشتن انگیزه و امید من است برای زندگی کردن.

من زنده‌ام پس می‌نویسم شاید هم چون می‌نویسم زنده‌ام!!

نمی‌دانم!

2 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *